Rozdział 6 - Ach, te imprezy...

Dni i tygodnie mijały spokojnie, pomijając awanturę Hermiony na wróżbiarstwie.
Herm słuchała z uwagą wyników egzaminów i czekała na swoje imię. Profesor Trelavney w końcu ją wyczytała:
- Panna Granger. Najlepsza praca zaraz po Levander Brown.
- Co? - Hermiona była w szoku.
Pierwszy raz nie była najlepsza z najlepszych! To niedorzeczne! Trudno, że to tylko w niczym nieprzydatne wróżbiarstwo. Tu chodzi o honor i dobre imię!
- Jak pani mogła? Wróciłam na te zajęcia nie po to, żeby ktoś był lepszy ode mnie!
- Będzie się działo... - mruknął Blaise do Draco na drugim końcu sali.
- Jak pani mogła? - zapytała, powoli wychodząc zza stolika i kierując się w stronę nauczycielki.
- Niech się panienka uspokoi - powiedziała wystraszona pani profesor. - Czuję, że to się źle skończy dla ciebie.
- A ja czuję, że to się dla pani źle skończy - syknęła Hermiona.
Podeszła powoli do nauczycielki wróżbiarstwa i stanęła tak, że ręce miała za plecami. Za nią znajdował się stolik z herbatą profesorki. Wpadła nagle na iście diabelski pomysł. Po co bić się z nauczycielką o ocenę, skoro można jej po prostu zrobić żart? Przypomniała sobie, że w kieszeni ma jeden ze sztucznych ogni braci Wesley'ów, które ci zawsze jej wciskają niby, by mogła się bronić przed zboczeńcami. Po kryjomu wrzuciła go do kubka profesor Trelavney.
- Ech, no dobra. Jednak pogodzę się ze stratą na reputacji - powiedziała teatralnie zrezygnowanym tonem i wróciła ze spuszczoną głową na miejsce.
Uśmiechała się pod nosem wyobrażając sobie minę nauczycielki, gdy ta odkryje jej psikus. Trelavney odchrząknęła i poprawiła okulary.
- No dobrze, wróćmy do wróżenia z wosku - powiedziała schrypniętym głosem i sięgnęła po wyżej wspomniany kubek z herbatą.
Hermiona wciągnęła głośno powietrze i zamknęła oczy. Wróżbitka podniosła kubek do ust i go przechyliła. Rozległ się ogłuszający huk. Otworzyła oczy i zobaczyła dym wydobywający się z naczynia. Chwilą potem opary się rozwiały, a klasa wydała okrzyk zgrozy. Pani profesor miała otwarte usta i osmalona twarz. Wielkie okulary były czarne od dymu, a włosy stanęły jej dęba jeszcze bardziej niż zwykle. Hermiona ledwo zdusiła głośny śmiech. Już nie mogła wytrzymać i szybko wybiegła z klasy pod pretekstem bólu głowy. Zeszła jak najprędzej po drabince, pobiegła korytarzem i dopiero za trzecim zakrętem wybuchnęła niekontrolowanym śmiechem. Ktoś położył jej rękę na ramieniu. Odwróciła się i zobaczyła szczerzącego się od ucha do ucha Blaise'a.
- Wow! Niezłe przedstawieni Granger! Szacuneczek!
- Dzięki.
- "Wielka" wróżbitka ciągle stoi jak spetryfikowana - oznajmił Draco, który podszedł do nich chwile później.
- A tak z innej beczki... Chcesz jutro iść na nasz trening?
- Nie wiem, Gryfonce nie wypada.
- Oj, co za problem. Pójdziesz z kochaną siostrzyczką Draco i jakby ktoś pytał to powiesz, że cię siłą zaciągnęła - powiedział Blaise.
- Ale ona gra w drużynie Gryffindoru.
- I co z tego?
- Zaraz, zaraz. Ale czy JA wyraziłem zgodę na to, by ona patrzyła jak ćwiczymy? - zapytał z oburzeniem Smok. - W końcu to ja jestem kapitanem.
- Ty to se możesz być kapitanem drużyny gumochłonów. Będziecie do siebie pasować rozmiarem paszcz - odparował Zabini i od razu zmienił temat. Chyba zrozumiał, że z oglądania treningu nici. - To co? Robimy imprezkę w pokoju wspólnym?
- Może nie dzisiaj Blaise? - poprosiła Hermiona.
- No a kiedy? - żachnął się Malfoy.
- W piątek wieczorem? - zaproponowała.
- Świetny pomysł Granger! - ucieszył się Diabeł.
- Ale w sobotę mamy mecz z Gryfonami... - wyjęczał Draco załamując ręce.
- No i? - zapytał równocześnie Blaise z Herm i odeszli, śmiejąc się z miny Malfoy'a, który stał na środku korytarza, ręce zwisały mu bezradnie po bokach i miał otwarte usta.
Wpatrywał się  jeszcze chwilę wielkimi oczami w odchodzącą dwójkę, po czym wydał z siebie cierpiętniczy jęk i ruszył w przeciwną stronę narzekając, że nikt go nie chce słuchać.

***

- Idziesz na imprezę do Ślizgonów? - Ginny skakała wokół Hermiony.
Brakowało jej tylko merdającego ogona, a byłaby małym, podekscytowanym szczeniaczkiem.

- Raczej tak, ale nie wiem jeszcze do końca. Nie chcę być sama wśród wrogich twarzy.

- Spokojnie. Blaise mnie zaprosił.

- Och! To świetnie! - wykrzyknęła Miona. - A tak w ogóle to jak było na randce?

- No, nawet fajnie! Na początku chciałam trzepnąć go w ryj, jak chciał mnie pocałować, ale potem zmiękłam. Ale zaraz, zaraz... Hej, nie zmieniaj tematu! Chodź! To już dzisiaj wieczorem! Musimy się odpicować! - podniecała się ruda.

- Ginny, nie trzeba! Ubiorę sukienkę, maznę się tuszem do rzęs i gotowe.

- Nie marudź! Musisz lśnić! Może nawet Draco na ciebie spojrzy? - Ginny zaczęła marzyć.

- Przestań! Ten zakichany arystokrata mnie nienawidzi, z resztą ja go również.

- Tynie widzisz jak on na ciebie patrzy? Jego spojrzenie aż pali!

- Nie zauważyłam.

- Chodź, musimy cię wystroić!

- Nieee... - jęknęła Hermiona.

***

- Dziwnie się czuję. - Hermiona i Ginny szły korytarzami do lochów.
Ruda miała na sobie czerwoną sukienkę, która wcześniej dała jej Herm na randkę z Zabinim i mocny makijaż. Miona wolała ubrać się skromniej. Miała na sobie czarne, obcisłe jeansy i granatową, falbaniastą bluzkę z satyny, która sięgała jej powyżej pępka. Ruda wymalowała ją jak jakąś modelkę, karminowa szminka zdobiła jej usta, a na powiekach miała kreski, narysowane kredką do oczu. Wesley'ówna chciała jej jeszcze przyczepić sztuczne rzęsy, ale cudem odwiodła ją od tego zamiaru.

Doszły do drzwi salonu Slytherinu i stanęły czekając, aż ktoś je wpuści. W końcu zamaskowane wejście się otworzyło i stanął w nich roześmiany Blaise.

- Wchodźcie, f-f-fchodźcie - powiedział, chwiejąc się.

- Coś mi się wydaje, że to nie twoja pierwsza kolejka. - Hermiona wskazała na szklankę w dłoni Zabiniego.

- No, Granf-fer... Daj sfokuj! To impfresa!

- Co się dzieje? - zapytał Draco pojawiając się niespodziewanie za Diabłem.

- On chyba za dużo wypił - mruknęła Ginny.

- Normalka. Nic dziwnego. Po każdej imprezie trzeba go wynosić, bo nie jest w stanie utrzymać się na nogach. - Smok wzruszył ramionami. - Chodźcie.

Weszli do zapełnionego po brzegi pokoju. W tle buczała muzyka i wszędzie było pełno tańczących ciał. Blaise od razu pociągnął Ginny na środek parkietu.

- Chcesz się czegoś napić? - zapytał Draco.

- Nie, na razie nie.

Zapadła niezręczna cisza. Przynajmniej im się tak wydawało, bo wokoło muzyka dudniła non stop.

- Zatańczysz?

Hermiona podniosła lekko drwiący wzrok na Dracona, który przewiercał ją stalowym spojrzeniem. Szybko spuścił wzrok i mruknął:

- Jak nie chcesz to nie musisz...

- Tylko jedno mi obiecaj.

- Co? - zapytał nieufnie.

- Nie obrażaj mnie więcej.

- Ale ty tak słodko się złościsz... - zaczął marudzić Draco.
Hermiona uniosła brew, będąc zdziwiona jego wypowiedzią. Była pewna, że to wszystko przez alkohol.

- No dobra.

Dracon poprowadził Mionę na środek parkietu obok Blaise'a i Ginny, którzy szaleli tam już tak, że inni bali się zbliżać. Ale kiedy właśnie dochodzili na miejsce, muzyka nagle się zmieniła i z głośników popłynęła wolna, spokojna piosenka.

- Ech, no dobra. Ostatecznie to też może być - mruknął Smok i objął Hermionę w talii, a ona zarzuciła mu ręce na szyję.
Oparła głowę o jego klatkę piersiową, a on przyciągnął ją do siebie. "Ale on ładnie pachnie"-pomyślała dziewczyna.-"Nie powinnam się do niego zbliżać".
"Muszę trzymać się od niej z daleka"-myślał Malfoy.-"Chociaż nie wiem czy wytrzymam."

Obracali się powoli w kółko, przyciśnięci do siebie i nawet nie zauważyli, że wszyscy na nich patrzą. Piosenka się skończyła, a oni dopiero po paru minutach odzyskali zmysły.

- Eee... Dzięki...-mruknęła Hermiona.

- Nie no... Nie ma sprawy... Napijesz się czegoś?-zapytał Draco.

- Tak... Chętnie.

Podeszli do barku i Smok nalał Mionie wina do kieliszka.

- Fajna impreza.-odezwała się Gryfonka.

- No, jak zawsze.

- Ej!-Herm pacnęła Malfoy'a w ramię.-Nie wywyższaj się!

- No co? Taka moja natura!

- O matko! Tylko walić głową w ścianę, wiesz?

- Dzięki za komplement.

Hermiona westchnęła z rezygnacją i zwróciła oczy ku sufitowi.

- Nie załamuj się. Ja się tylko z tobą droczę.

- Taa...

- Chodź do Blaise'a. Chyba już się zasapał.

Ruszyli w stronę Ginny i Zabiniego, którzy siedzieli rozwaleni na kanapie, na drugim końcu pomieszczenia. Przepychali się między tańczącymi parami, aż w końcu dotarli do celu, cali poobijani przez łokcie innych.

- Hej, Smoku! Fajnie się tańczyło?-zapytał roześmiany Blaise, do którego kleiła się Ginny.

- Och, zamknij się...-mruknął Draco.

- Trzeba by rozruszać trochę to towarzystwo.-powiedział po kilku minutach Zabini, zacierając ręce.

- Jak ty cos wymyślisz...-jęknął Malfoy.

- Uwaga!!!-wrzasnął Diabeł, a wszyscy umilkli.-Urządzamy konkurs pod tytułem: "Kto więcej wypije"!!!

Rozległy się rozentuzjazmowane okrzyki i klaskanie.

- To akurat mi się podoba!-krzyknął Draco.

Dziesięciu chłopaków i trzy dziewczyny podeszły na środek pokoju. Byli wśród nich Draco, Blaise, Theodor, Crabbe, Goyle, Hermiona, Ginny, Pansy i inni. Każde z nich miało w rękach po dwie butelki alkoholu. Rozległ się krzyk jakiegoś Ślizgona:

- Trzy, dwa, jeden... START!

Wszyscy rzucili się do picia. Po chwili zostali już tylko Hermiona, Blaise, Draco i Pansy. Zaraz potem przegrał Zabini, który i tak już ledwo trzymał się na nogach. A odpadł przez to, że po prostu w pewnej chwili oczy wywróciły mu się na drugą stronę i zemdlał. Pansy, Draco i Hermiona zaciekle walczyli o pierwsze miejsce. Kilka minut później Parkinson też padła i zostali tylko Malfoy i Miona. Herm przyrzekła sobie, że pokona Smoka i miała szczęście, bo Dracon nagle zrobił się zielonkawy na twarzy, pochylił się i widowiskowo zwymiotował na jej buty.

- Fuuuj... Malfoy! To obrzydliwe!-krzyknęła Miona, krzywiąc się.

- Sorry...-wymamrotał targany torsjami.

- O, matko...-jęknęła.

Herm zakręciło się w głowie, straciła równowagę i upadła całym ciężarem na pochylającego się przed nią Dracona. Zemdlała.

***

Ktoś nią potrząsał.

- No obudź się!-usłyszała mocno zirytowany głos.-Chyba muszę jej zrobić usta-usta.

Rozpoznała głos Zabiniego. Z przerażeniem stwierdziła, że to on ma zamiar ją ratować. Otworzyła gwałtownie oczy i krzyknęła:

- Nie! Ja żyję!

Odepchnęła otwartą dłonią zbliżającą się twarz Blaise'a.

- Wiedziałem, że zadziała!-wrzsnął na całe gardło uradowany Diabeł.

Herm usłyszała dochądzący z tyłu pomieszczenia chichot. Spojrzała w tamtą stronę i zobaczyła Draco i Ginny, którzy z trudem powstrzymywali się od wybuchnięcia śmiechem.

- Gdzie ja jestem?-zapytała.

- W naszym pięknym dormitorium!-wykrzyknął Malfoy.

Hermiona rozejrzała się wokół i to co zobaczyła przeszło jej najgorsze oczekiwania. Wszędzie walały się książki i zwoje pergaminów, a na samym środku pokoju leżała wielka kupa brudnych ubrań.

- Jak wy możecie tu mieszkać?-

- Nooormalnie...-powiedział Draco, jakby to było czymś oczywistym.

- Ja bym tu nie wytrzymała.

- No pewnie, że nie! Przecież taki kujon jak ty musi mieć wszędzie porządeczek!

- Wcale nie! Ja po prostu nie lubię bałaganu!

- Dobra, przestańcie się drzeć.-mruknął Blaise.

Zapadła cisza. Po kilku minutach przerwała ją Miona.

- Dlaczego? No wiesz... Na moje buty?-zwróciła się do Draco.

- No a gdzie miałem puszczać pawia?

- Na podłogę obok.

- Myślisz, ż miałem czas wybierać?-Zapytał zirytowany Smok.

- Ale to były moje najładniejsze buty. Teraz trzeba je wyrzucić.-jęknęła.

- Och Granger, Granger... A od czego masz różdżkę?

- O, no tak...

- Powalasz inteligencją Potter'a...-westchnął Draco i został spiorunowany wzrokiem.

Znowu nikt się nie odzywał jakiś czas.

- My już pójdziemy.-powiedziała w końcu Ginny i wzięła Hermionę pod ramię.

- No to do zobaczenia na meczu.-powiedział Zabini otwierając drzwi.

- Kibicujcie nam!-krzyknął za nimi Draco.

Dziewczyny poszły, a Diabeł zamknął drzwi.

- Jednak piłeś.-powiedział do Malfoy'a.

- No, nie wytrzymałem. Ale będą jaja na meczu. Snape nie ma przecież w składziku składników na eliksir na kaca.

- O, matko! Nie kupiliśmy własnych zapasów!

- No to w ogóle mamy przechlapane...

***

Rano Hermiona weszła do Wielkiej Sali kołysząc się i trzymając za głowę w której ostro pulsował ból. Spojrzała na stół Slytherinu i zobaczyła jak Draco wydziera się na jakiegoś pierwszoklasistę, który za głośno rozmawiał. Nagle jakiś ciężar rzucił się jej na szyję i prawie się przewróciła.

- Ginny, nie strasz!

- Nasi tez mieli wczoraj imprezę!

- Co?

- Ale to nie najgorsze.

- Co się jeszcze stało?

- Brak eliksiru na kaca!

- No to klapa.

- Ślizgoni na szczęście też nie mają.

Herm odetchnęła z ulgą. "Jednak mamy jakieś szanse."-pomyślała.-"To dlatego Malfoy tak się darł na tego pierwszaka."

- Będzie zabawa na boisku.

- Co prawda to prawda...